กับดักเลวร้ายที่ขัดแย้งการพัฒนาของประเทศไทย
นับเป็นเวลาเกือบห้าทศวรรษแล้วที่ประเทศไทยตกอยู่ในกับดับรายได้ปานกลาง ตั้งแต่ ปี พ.ศ.2513 ถึงปี พ.ศ.2543 ประเทศไทยได้รับการจัดอันดับจากธนาคารโลกในฐานะประเทศผู้มีรายได้ต่ำถึงปานกลาง และกำลังจะย่างเข้าสู่รายได้ปานกลางในปี 2554 แต่เมื่อพิจารณาถึงความไม่แน่นอนทางการเมือง และสถาบันธรรมาภิบาลที่อ่อนแอมาหลายปี และสิ่งนี้ได้กลายเป็น “ปัญหาที่เลวร้าย” ต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ